Studio nieużyteczności. Eseje

Simon Leys to literacki pseudonim Pierre’a Ryckmansa, urodzonego w 1935 roku w Brukseli w patrycjuszowskiej rodzinie, zmarłego w 2014 roku w Sydney. Był jednym z najwybitniejszych sinologów xx wieku, znawcą klasycznych tradycji malarstwa chińskiego, a zarazem przenikliwym komentatorem rzeczywistości komunistycznych Chin od czasów zdobycia władzy przez Mao Tse-tunga. Jego opis „zniewolonych umysłów” biorących reżim Mao za spełnienie kolejnej utopii „nowego wspaniałego świata” wpisuje się w demaskatorską tradycję Swifta i Orwella.

Niepojętego zaślepienia / Na oczach nie nosiłem wstążki. /
I szczera wściekłość opromienia / Moje rozliczne obowiązki.
mógłby powtórzyć za Miłoszem („Do Jonathana Swifta’’).

Bohaterowie studiów Leysa to m.in Simone Weil, Joseph Conrad, George Orwell i Czesław Miłosz… Studio nieużyteczności pozostaje jedną z najbardziej znaczących książek naszych „mrocznych czasów”.

Jej tytułowe motto: Wszyscy znają korzyść użytecznego, ale nikt nie zna pożytku nieużytecznego to aksjomat Czuang-Tsy (Zhuangzi), wielkiego myśliciela taoistycznego z iii wieku przed Chrystusem, jednego z największych umysłow, jakie wydała ludzkość.
SIMON LEYS

przełożył Wiktor Dłuski

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzącego z Funduszu Promocji Kultury