Wybór najważniejszych esejów Seferisa. Teksty prezentują pełen wachlarz zainteresowań autora oraz pokazują jego ogromną wiedzę i wyjątkowy kunszt literacki.

„Kawafis nas zostawił. Odszedł z naszego świata w czasie, gdy dopełnił się ostatni akt naszego dramatu: katastrofa. Był starym człowiekiem, wyczerpanym i złamanym, cedzącym słowa o obrazach, które oglądał w Aleksandrii. Bardzo niewielu go słuchało, a jeszcze mniej pojęło jego niezrozumiałe jąkania. Czym innym prócz mamrotań, wśród masowych ryków tłumu autarchicznej Europy, mogły być pojedyncze broszury, które powielał w drukarni Kasimatisa i Ionasa? Nic dziwnego, że nikt go nie słuchał. […] On jednak był posłańcem”.

Ukazała się „Korespondencja 1945–1959″ Alberta Camusa i Nicoli Chiaromontego. To nie tylko zapis fragmentu historii przyjaźni dwóch wielkich umysłów, ale też inspirująca refleksja na tematy społeczne i filozoficzne. Poniżej prezentujemy fragment wykładu Camusa, odtworzony na podstawie notatek przyjaciela:

„Teraz, kiedy Hitlera już nie ma, nauczyliśmy się kilku rzeczy. Po pierwsze, że trucizna, którą wydzielał hitleryzm, nie zniknęła; wciąż jeszcze tkwi w każdym z nas. Ktokolwiek mówi dziś o ludzkim życiu w kategoriach władzy, sprawności, «historycznych zadań», roznosi ją; jest mordercą, faktycznym lub potencjalnym. Skoro bowiem problem człowieka sprowadza się do «historycznego zadania», jakiekolwiek by ono było, człowiek stanowiłby jedynie surowiec historii i można by było z nim zrobić, co tylko si

MiroFor ma perFormować: esejem, odkryciem z archiwów, dialogiem, prozą, wierszem, krytyką. Być Forum, platFormą i semaForem dla wszystkiego, co Białoszewskie w literaturze, sztuce i kulturze.